Portret i rrallë osman nga Osman Hamdi Beu në ankand për 1,5 milion dollarë

Ky portret i rrallë i bashkëshortes së Osman Hamdi Beut, i pikturuar nga vetë artisti pionier osman, është vënë në ankand me një vlerësim prej 1,5 milionë dollarësh.

I pikturuar në vitet 1880, vepra me vaj në kanavacë, me përmasa 98 x 68 cm, është më pak e njohur se pikturat më të famshme të Hamdi Beut, kryesisht sepse për shumë kohë ka qëndruar në pronësi të familjes përpara se të kalonte në një koleksion privat.

Deri në shitjen e saj në vitin 1995, portreti qëndronte në shtëpinë e Cenan Sarç (1913–2012), mbesës së Osman Hamdi Beut dhe bashkëshortes së tij, Naile Hanëm. E lindur në Francë si Marie Palyart, Naile Hanëm ishte gruaja e dytë e artistit.

Muzeu Sakıp Sabancı në Istanbul tashmë zotëron një tjetër portret të Naile Hanëmit, ku artisti e ka paraqitur bashkëshorten e tij në profil të majtë, gjithashtu mbi një sfond të artë.

Sipas muzeut, ari është përdorur tradicionalisht për të paraqitur figura të shenjta në artin islam, në periudhën mesjetare evropiane dhe në atë të Rilindjes së hershme. Hamdi Beu, një nga artistët e parë turq që pikturoi gra në kanavacë, e përdori sfondin e artë për të “theksuar hyjninë e figurës në portretin e bashkëshortes së tij, Naile Hanëm.”

Gjashtë muaj më parë, edhe piktura e Osman Hamdi Beut “Përgatitja e kafesë” bëri bujë, pasi u shit për 1 milion paund (1,3 milion dollarë) në ankandin e Sotheby’s në Londër.

Vepra e vitit 1881, e cila për shumë kohë ishte konsideruar e humbur dhe njihej vetëm nga një fotografi bardh e zi, ishte rishfaqur pas më shumë se një shekulli në koleksione private evropiane.

Trashëgimia artistike e Hamdi Beut

Vepra më e njohur e Osman Hamdi Beut është “Udhëzuesi i breshkave” (Kaplumbağa Terbiyecisi), e pikturuar në vitin 1906 dhe e ekspozuar në Muzeun Pera në Istanbul.

Kjo pikturë konsiderohet një nga veprat më ikonike dhe më të vlefshme në historinë e artit turk, duke arritur vlerësime rekord në ekspozita të ndryshme.

I lindur në një familje të lartë osmane, Osman Hamdi Beu u dërgua në Paris në fillim të viteve 1860 për të studiuar drejtësi, por atje zbuloi pasionin për pikturën dhe arkeologjinë.

Pas kthimit në Istanbul, ai mbajti poste diplomatike dhe udhëhoqi shumë ekspedita arkeologjike. Në vitin 1882, themeloi Akademinë e Arteve të Bukura të Istanbulit, duke u bërë drejtori i saj i parë dhe duke formuar një brez të ri artistësh turq.

Duke ndërthurur teknikat perëndimore të pikturës me subjektet lindore, Hamdi Beu jo vetëm që iu përgjigj tregut në rritje për artin oriental të shekullit XIX, por gjithashtu përdori njohuritë e tij të thella mbi kulturën myslimane për të krijuar paraqitje të ndjeshme dhe me respekt të jetës osmane.