Türkiye nderon kujtimin e viktimave në 81-vjetorin e dëbimit të turqve të Meskhetisë
Presidenti turk Recep Tayyip Erdoğan shprehu solidaritet me turqit e Ahiskës, duke thënë se dhimbja e dëbimit të afro 100 mijë turqve të Ahiskës në vitin 1944 ende vazhdon.
Türkiye të premten shënoi 81-vjetorin e dëbimit masiv të turqve të Meskhetisë nga rajoni Ahiska (Akhaltsikhe/Meskheti) i Gjeorgjisë, duke përkujtuar ata që humbën jetën gjatë internimit të vitit 1944.
Presidenti i Türkiyes, Recep Tayyip Erdoğan, përkujtoi të premten 81-vjetorin e dëbimit masiv të turqve të Ahiskës nga rajoni Ahiska (Akhaltsikhe/Meskheti) i Gjeorgjisë, duke nderuar kujtimin e atyre që humbën jetën gjatë mërgimit të vitit 1944.
“Ende e ndiejmë në zemrat tona dhimbjen e afro njëqind mijë turqve të Ahiskës që u dëbuan nga atdheu i tyre më 14 nëntor 1944”, tha Erdoğan në platformën turke të mediave sociale NSosyal.
Në një deklaratë me shkrim, Ministria e Punëve të Jashtme kujtoi se më 14 nëntor 1944, afro 100 mijë turq të Meshketisë u dëbuan me forcë nga atdheu i tyre shekullor në rajonin e Ahiskës, atëherë pjesë e Republikës Sovjetike të Gjeorgjisë, që kufizohet me Türkiyen, dhe u dërguan në rajone të largëta të Bashkimit Sovjetik.
“Gjatë këtij udhëtimi të vështirë, mijëra njerëz humbën jetën nga uria, të ftohtit dhe sëmundjet”, thuhet në deklaratë.
“Në 81-vjetorin e dëbimit, me pikëllim kujtojmë këtë tragjedi të madhe dhe me respekt përkujtojmë vëllezërit dhe motrat tona që humbën jetën në mërgim”, shtoi ministria.
Deklarata theksonte gjithashtu se, pavarësisht vuajtjeve të jashtëzakonshme, turqit e Meshketisë arritën ta ruajnë identitetin, gjuhën, besimin dhe traditat e tyre kulturore, duke i përcjellë ato brezave të ardhshëm.
Türkiye përsëriti gjithashtu shpresën e saj që procesi i kthimit të turqve të Meskhetisë në atdheun e tyre historik të përfundojë me sukses.
Dëbimi i vitit 1944
Më 14 nëntor 1944, autoritetet sovjetike akuzuan banorët e Akhaltsikhes, kryeqytetit të rajonit të Meshketisë në jugperëndim të Gjeorgjisë, për “kërcënim ndaj sigurisë shtetërore”.
Brenda disa orësh, mbi 90 mijë persona, përfshirë gra, fëmijë dhe të moshuar, u dëbuan me forcë nga shtëpitë e tyre dhe u ngarkuan në vagonë mallrash.
Të dëbuarit udhëtuan për më shumë se një muaj drejt rajoneve të largëta të Azisë Qendrore, dhe sipas vlerësimeve të historianëve, rreth 17 mijë prej tyre humbën jetën gjatë rrugës nga uria, i ftohti dhe sëmundjet.