Кога станува збор за храната за душа на Балканот, малку нешта будат толку страст како кајмакот. На изглед нешто помеѓу путер и сирење, овој кремаст млечен производ не само што е редовен гостин во кујните на С.Македонија, Србија, Босна и Херцеговина, и Црна Гора, туку е и симбол за оние што не можат да си ја замислат трпезата без него. За многумина, кајмакот не е само храна, тој е идентитет на чинија.
Што точно е кајмак?
На прв поглед личи на clotted cream. Но вкусот веднаш открива зошто е посебен: богат, благо киселкаст и недвосмислено балкански. Со околу 60% млечни масти, се добива со бавно варење на кравјо, овчо, козјо или биволско млеко, кое потоа се лади, а на површината се собира кремастиот слој.
Постојат два вида. Младиот кајмак е мек, свеж и благ, совршен за мачкање на леб за појадок. Зрелиот кајмак зрее подолго, поцврст е и има поинтензивен вкус. И двата имаат свои верни обожаватели.
Како се комбинира
Ако сте пораснале во регионот, правилата ви се добро познати:
Дебел слој на топла лепиња за појадок.
Лажица стопен кајмак врз сочна плескавица.
Измешан во пченкарно брашно за традиционална цицвара.
Или, за љубителите на благо, вметнат дури и во баклава.
Од селските кујни до свечените трпези за слава, кајмакот е дел од секоја прилика.
Приказна што патува
Потеклото на кајмакот се врзува за турскиот збор kaymak, што значи „лизгање“ Првпат го спомнал научникот Махмуд ал-Кашгари во 11 век. Донесен на Балканот во времето на Отоманската империја, брзо станал локално богатство.
Денес, кајмакот го има на повеќе континенти- од Туркије и Кавказот, преку Централна Азија, па сè до Индија и Монголија. Но токму на Балканот тој прерасна во нешто повеќе од храна: културен симбол.
Повеќе од вкус: традиција
Без разлика дали е неделен ручек, празнична вечера или семејна гозба, кајмакот е неизоставен дел од трпезата. Совршено се спојува и со печено месо и со ќебапи, претворајќи ги обичните јадења во празнично искуство. Прашајте било кого во регионот и ќе ви рече: кајмак никогаш не е „премногу.“
Во свет на брза храна и нови трендови во исхраната, овој старомоден деликатес сè уште стои цврсто, доказ дека некои традиции се премногу вкусни за да исчезнат.