Në një video të shkurtër të qarkulluar në mesin e gushtit, ministri ekstremist i Izraelit, Itamar Ben-Gvir, u pa duke kërcënuar një të burgosur palestinez brenda burgut famëkeq Ganot.

Ndërsa videoja u bë virale, ajo e vuri në qendër të vëmendjes të burgosurin palestinez, Marwan Barghouti, i cili ka jetuar një pjesë të 23 viteve të tij të burgosjes në izolim.

66-vjeçari Barghouti, i cili ishte udhëheqësi i ri karizmatik i Fatahut në Bregun Perëndimor të pushtuar para burgosjes së tij, është një nga gati 10.000 të burgosurit palestinezë që vuajnë në burgjet izraelite.

Por ai nuk do të jetë midis rreth 2.000 të burgosurve palestinezë që Izraeli ka rënë dakord të lirojë si pjesë e marrëveshjes së armëpushimit me Hamasin.

Barghouti ka qenë prej kohësh në krye të listave për shumë marrëveshje shkëmbimi të të burgosurve të negociuara midis Izraelit dhe palestinezëve.

Por shteti sionist nuk e ka liruar atë pavarësisht lutjeve të përsëritura gjatë viteve nga grupet e të drejtave të njeriut, shumë organizata palestineze, përfshirë Hamasin, dhe madje edhe disa organe izraelite.

Gjatë kohës së tij në burgjet izraelite, sipas burimeve të ndryshme, Barghouti është torturuar vazhdimisht dhe është nënshtruar trajtimit çnjerëzor.

Edhe pse Barghouti është anëtar i grupit rival Fatah, Hamasi ka kërkuar vazhdimisht lirimin e udhëheqësit karizmatik, i cili shihet gjerësisht si një urë lidhëse midis të gjitha fraksioneve palestineze.

Fatah, për informacion, kishte nisur rezistencën e parë palestineze kundër Izraelit në fund të viteve 1950 nën udhëheqjen e të ndjerit Yasser Arafat.

Që nga një votim i vitit 2006, Hamasi ka qeverisur Gazën, ndërsa Organizata për Çlirimin e Palestinës (PLO) e udhëhequr nga Fatah është përgjegjëse për Bregun Perëndimor të pushtuar.

Të enjten, një zëdhënës i qeverisë izraelite përmendi kategorikisht se Barghouti nuk po lirohet si pjesë e shkëmbimit të fundit të të burgosurve me robër.

Por pse Izraeli ka kaq shumë frikë të lirojë këtë udhëheqës të veçantë palestinez?

"Sepse Barghouti vazhdon të ketë një ndikim të madh politik", thotë Dan Steinbock, një analist politik kryesor dhe shkrimtar i një libri të kohëve të fundit, "Rënia e Izraelit".

Sondazhet e fundit palestineze sugjerojnë se Barghouti është udhëheqësi palestinez më i popullarizuar, duke fituar më shumë se 50 për qind të votave në Bregun Perëndimor dhe Gazën e pushtuar, në krahasim me udhëheqësit e tjerë nga Hamasi dhe Mahmoud Abbas, presidentin aktual të Autoritetit Palestinez.

“Mandela palestinez”?

Barghouti u burgos në vitin 2002 me akuzën e përfshirjes në sulme që rezultuan në vdekjen e pesë personave në incidente të ndryshme.

Barghouti mohoi jo vetëm akuzat izraelite, por edhe legjitimitetin e gjykatës që e gjykoi. Sipas raporteve të ndryshme, ai nuk u përball me një gjyq të drejtë me “shkelje të shumta të së drejtës ndërkombëtare”.

“Kabineti izraelit ka frikë nga Barghouti sepse ai mund të bëjë atë kundër së cilës kryeministri Netanyahu ka luftuar që nga fundi i viteve 1990: ai mund t’i bashkojë palestinezët, ashtu siç Nelson Mandela dikur bashkoi lëvizjen anti-aparteid në Afrikën e Jugut”, thotë Steinbock për TRT World.

Edhe disa izraelitë kanë pikëpamje të ngjashme me Steinbock.

Alon Liel, një ish-drejtor i përgjithshëm në ministrinë e jashtme izraelite dhe kontakti i shtetit izraelit me Barghoutin para burgosjes së tij, është midis tyre.

"Izraeli ka frikë nga aftësia e Barghoutit për të bashkuar popullin palestinez pas tij", thotë Liel për TRT World.

Leil tërheq vëmendjen për një ngjashmëri të madhe midis Mandelës dhe Barghoutit - të dy u burgosën për 27 vjet në total.

Para vitit 2002, Barghouti u burgos nga autoritetet izraelite në periudha të ndryshme që nga vitet 1970. Ai iu bashkua Fatahut kur ishte 15 vjeç. Pesë vjet më vonë, ai u arrestua dhe u burgos nga Izraeli për më shumë se katër vjet.

Ashtu si Mandela, Barghouti gjithashtu ka qenë në gjendje të qëndrojë politikisht aktiv gjatë burgosjes së tij, duke nisur iniciativa të ndryshme, përfshirë Dokumentin e të Burgosurve Palestinezë.

Dokumenti bën thirrje për një shtet të pavarur palestinez, me Jerusalemin Lindor si kryeqytet dhe duke përfshirë të gjitha territoret e pushtuara në vitin 1967.

Autorësia e larmishme e dokumentit, e shkruar nga anëtarë të Hamasit, Fatahut dhe grupeve të tjera palestineze të rezistencës, vulosi aftësinë e tij për t'u bërë thirrje fraksioneve të ndryshme.

Ramzy Baroud, një analist politik dhe shkrimtar palestinez, thotë se Barghouti përfaqëson "një brez më pak fraksionist dhe më nacionalist" të udhëheqjes palestineze.

Nëse ai do të lirohej, Barghouti më në fund mund të katalizonte një diskurs të ri kombëtar unifikues që "tejkalon si ndarjet fraksionale ashtu edhe ndarjen gjeografike", i thotë Baroud TRT World.

Profesori i shquar palestinez Sami al Arian e përshkruan Barghoutin si "një patriot palestinez që paguan një çmim të madh për vetëvendosjen palestineze".

Në vitin 2017, Barghouti udhëhoqi një grevë urie, e cila çoi në rritjen e të drejtave të vizitave për të burgosurit palestinezë. Që nga sulmi i Hamasit më 7 tetor, Barghouti është mbajtur në izolim solidar, duke iu mohuar çdo ndërveprim me familjen dhe avokatët e tij.

“Një urë nga gjenocidi në paqe”?

Ndërsa Barghouti mbrojti luftën e armatosur në Bregun Perëndimor dhe Gazën e pushtuar, ai mbështeti opozitën paqësore në zona të tjera nën sundimin e drejtpërdrejtë izraelit. Si rezultat, ai gjeti aleatë jo vetëm tek palestinezët, por edhe në qarqet politike izraelite, të cilët kërkojnë një fund paqësor të konfliktit, sipas Steinbock.

Nga perspektiva të ndryshme: duke filluar nga çështja e bashkimit Hamas-Fatah deri te modalitetet e paqes me Izraelin, Barghouti i jep kauzës palestineze dhe rezistencës "udhëheqje, drejtim dhe integritet", thotë Steinbock.

Në fazën aktuale, statusi i Barghoutit si një personazh transhendetal mbi fraksionizmin palestinez mund të hapë rrugën për një udhëheqje të re të përbashkët palestineze, e cila gjithashtu mund të ndihmojë në vendosjen e një baze politike për paqe me Izraelin, sipas ekspertëve.

Barghouti mund të jetë "një urë për të kaluar nga gjenocidi në një marrëveshje përfundimtare politike me Izraelin", thotë Zaha Hassan, një avokate e të drejtave të njeriut dhe një bashkëpunëtore e lartë në Carnegie Endowment for International Peace.

Edhe pse ekziston një pikëpyetje e madhe se kush do ta qeverisë Gazën në skenën e propozuar të transferimit të pushtetit, Hassan mendon se Barghouti do të ishte "i pranueshëm" si administrator i Gazës për Hamasin dhe shumicën e palestinezëve.

Sipas planit të Trump, një entitet politik palestinez teknokratik parashikohet të menaxhojë operacionet e përditshme të Gazës, ndërsa një Bord Paqeje i udhëhequr nga presidenti i ShBA-së do të mbikëqyrë këtë strukturë.

Por Izraeli do ta kundërshtojë këtë ide, shton avokatja Hassan, "sepse Netanyahu dhe partnerët e tij ultranacionalistë të koalicionit nuk duan të shohin qeverisje palestineze në Gaza që mund të mbështesë një zgjidhje me dy shtete".