Inicijatori stvaraju jasan izuzetak za organizacije koje mogu dokazati da nisu umiješane u kršenje međunarodnog prava i koje su javno osudile genocid, nezakonitu okupaciju i aparthejd.

Fokus je na institucijama i kompanijama, a ne na pojedincima ili Jevrejima i Izraelcima kao takvima.

Više od 750 pojedinačnih učesnika

Među institucijama koje učestvuju su TivoliVredenburg u Utrechtu, Bonnefantenmuseum u Maastrichtu, Theater Oostpool u Arnhemu i Nizozemski pozorišni festival u Amsterdamu.

Belgijski predstavnici su Muzej lijepih umjetnosti Ghent i Kraljevsko flamansko pozorište.

Više od 750 umjetnika i izvođača iz obje zemlje, poput Marlene Dumas, Toma Lanoyea, Davida van Reybroucka i Ramseyja Nasra, lično su se uključili.

Vršenje pritiska za daljnju izolaciju

Organizatori bojkot vide prvenstveno kao simboličnu akciju unutar većeg globalnog pokreta, poput pokreta “No Music for Genocide”. Izražavaju optimizam da će to izvršiti pritisak na dalju sportsku, akademsku, ekonomsku i političku izolaciju Izraela.

Važne amsterdamske institucije, uključujući Concertgebouw, Carré, Rijksmuseum i Muzej Stedelijk, odlučile su se ne miješati.

Muzej Stedelijk opisuje svoj stav kao politiku izbjegavanja davanja političkih izjava o ratovima i sukobima.