Истражувачите ја обучиле вештачката интелигенција така што скенирале повеќе од 10.000 очи и сега може да процени кои пациенти со заболени рожници имаат потреба од итен третман, соопшти Европското здружение на хирурзи на катаракта и рефрактивни хирурзи 

За некои пациенти со кератоконус (болест на рожницата), само третманот е доволен за да се спречи прогресијата на болеста, додека за други, итен третман е неопходен за да се спречи трајно губење на видот.

Вештачката интелигенција ќе игра важна улога во зачувувањето на видот, намалувањето на бројот на трансплантации и преобликувањето на грижата за очите во иднина.

Студијата, презентирана на 43. Конгрес на Европското здружение на хирурзи на катаракта и рефрактивни хирурзи, ги презентираше резултатите од истражувањето.

Истражувањето се фокусирало на луѓе со кератоконус, оштетување на видот кое генерално се развива кај тинејџери и млади возрасни и има тенденција да се влошува во зрелоста. Болеста зафаќа до 1 од 350 луѓе.

Во некои случаи, состојбата може да се контролира со контактни леќи, но во други брзо се влошува и ако не се лекува, на пациентите може да им биде потребна трансплантација на рожница.

Болеста зафаќа до 1 од 350 луѓе

Во моментов, единствениот начин да се утврди кој има потреба од третман е да се следат пациентите со текот на времето.

Истражувачите користеле вештачка интелигенција за да ги евалуираат сликите од очите на пациентите, во комбинација со други податоци, за успешно да предвидат кои пациенти имаат потреба од итен третман, а кои можат да продолжат да бидат следени.

Студијата ја спроведе д-р Шафи Балал и неговите колеги од Очна болница  НХС Фондација Траст во Лондон и (Moorfields Eye Hospital NHS Foundation Trust) и Универзитетскиот колеџ во Лондон (UCL).

Балал објасни дека кај луѓето со кератоконус, рожницата - предниот прозорец на окото - се испакнува нанадвор. Кератоконусот предизвикува оштетување на видот кај млади пациенти на работоспособна возраст и е најчеста причина за трансплантација на рожница во западниот свет.

„Третманот наречен вкрстено поврзување може да го спречи напредувањето на болеста. Кога се прави пред да се развијат трајни лузни, вкрстеното поврзување често ја спречува потребата од трансплантација на рожница. Сепак, лекарите во моментов не можат да предвидат кои пациенти ќе напредуваат и ќе бараат третман, а кои ќе останат стабилни само со следење“, рече Балал.

Ова значи дека пациентите имаат потреба од често следење во текот на многу години, а вкрстеното поврзување обично се прави откако веќе ќе се случи прогресија.

Студијата вклучила група пациенти упатени во Очна болница Мурфилдс за проценка и следење на кератоконус, вклучувајќи скенирања со оптичка кохерентна томографија (OЦT) на предниот дел од окото за да се испита неговата форма.

Истражувачите користеле вештачка интелигенција за да испитаат 36.673 OЦT слики од 6.684 различни пациенти, заедно со други податоци за пациентите.

Алгоритмот со вештачка интелигенција можел точно да предвиди дали состојбата на пациентот ќе се влоши или ќе остане стабилна користејќи само слики и податоци од првата посета.

Користејќи вештачка интелигенција, истражувачите биле во можност да ги сортираат две третини од пациентите во група со низок ризик, на кои не ѝм бил потребен третман, а другата третина во група со висок ризик, кои имале потреба од брз вкрстен третман.

Кога биле вклучени информациите од втората посета на болницата, алгоритмот бил во можност успешно да категоризира до 90 проценти од пациентите.

Балал рече дека истражувањето покажало дека вештачката интелигенција може да се користи за да се предвиди на кои пациенти им е потребен третман, а кои можат да продолжат да се следат.

„Ова е прва студија од ваков вид што постигнала вакво ниво на точност во предвидувањето на ризикот од прогресија на кератоконус од комбинација на скенирања и податоци за пациентите, користејќи голема група на пациенти следени две или повеќе години. Иако оваа студија беше ограничена на користење на еден специфичен OЦT уред, методите на истражување и алгоритмот за вештачка интелигенција што се користеа може да се применат на други уреди“, рече Балал.

Тој нагласи дека алгоритмот сега ќе помине низ понатамошно тестирање на безбедноста пред да се имплементира во клиничка средина.

Истражувачите развиваат помоќен алгоритам за вештачка интелигенција

„Нашите резултати би можеле да значат дека пациентите со кератоконус со висок ризик ќе можат да добијат превентивен третман пред да се влоши нивната состојба. Ова ќе спречи губење на видот и ќе ја избегне потребата од трансплантација на рожница со поврзаните компликации и товарот на закрепнување. Пациентите со низок ризик ќе избегнат непотребно често следење, ослободувајќи ги здравствените ресурси“, рече Балал.

Ефикасното тријажирање на пациентите со користење на алгоритмот ќе им овозможи на специјалистите да бидат пренасочени кон областите со најголема потреба.

Истражувачите сега развиваат помоќен алгоритам за вештачка интелигенција, обучен на милиони скенирања на очите, кој може да се прилагоди за специфични задачи, вклучително и предвидување на прогресијата на кератоконусот, но и други задачи како што се откривање на инфекции на очите и наследни заболувања на очите.

Д-р Хозе Луис Гуел, раководител на Одделот за рожница, катаракта и рефрактивна хирургија при Институтот за очна микрохирургија во Барселона, кој не беше вклучен во истражувањето, рече дека кератоконусот е состојба што може да се контролира, но тешко е да се знае кој да се лекува, кога и како да се администрира третманот.

Тој истакна дека, за жал, овој проблем може да доведе до одложувања, при што многу пациенти доживуваат губење на видот и бараат инвазивна имплантација или трансплантација.

„Ова истражување сугерира дека можеме да користиме вештачка интелигенција за да предвидиме кој ќе напредува, дури и од нивната прва рутинска консултација, што значи дека би можеле да ги лекуваме пациентите рано пред прогресијата и секундарните промени. Исто така, би можеле да го намалиме непотребното следење на пациентите чија состојба е стабилна. Доколку постојано се покаже дека е ефикасна, оваа технологија на крајот би можела да спречи губење на видот и потешки стратегии за лекување кај млади пациенти на работоспособна возраст“, ​​рече тој.